Dlaczego kiedyś było inaczej?

Jeszcze 30–40 lat temu dzieciaki nie potrzebowały dodatkowych zajęć sportowych, żeby być sprawne. Wystarczyło kilka treningów w tygodniu i codzienna aktywność na podwórku, aby rozwijały się wszechstronnie.

Dzieciństwo w latach 80. i 90. – naturalny sport codzienności

• Większość dnia spędzało się poza domem.
• Brak smartfonów, komputerów i rozbudowanej oferty telewizyjnej sprawiał, że jedyną „rozrywką” były gry ruchowe: berek, podchody, dwa ognie, piłka nożna, jazda na rowerze czy wspinanie się na trzepak.
• Taka spontaniczna aktywność rozwijała koordynację, szybkość, wytrzymałość, siłę i – co ważne – odporność.
• Badania opublikowane w Journal of Physical Activity & Health (2012) pokazują, że dzieci w latach 80. spędzały średnio 2–3 godziny dziennie w aktywnej zabawie na świeżym powietrzu. Dziś jest to średnio 30–40 minut.

Efekty były widoczne gołym okiem:

• Mniej dzieci z nadwagą – według danych WHO z 1990 roku otyłość dotyczyła ok. 4% dzieci w Europie, dziś ten odsetek przekracza 18%.
• Większa sprawność – nawet przeciętne dziecko potrafiło przebiec kilometr bez przerwy, zrobić przewrót w przód, podciągnąć się na drążku czy wspiąć na drzewo.
• Lepsze zdrowie psychiczne – słońce, ruch i mniejsza ilość przetworzonej żywności były naturalnym „antydepresantem”.

Dlaczego dziś jest gorzej mimo większej wiedzy?

Paradoks naszych czasów polega na tym, że wiemy o treningu, żywieniu i regeneracji więcej niż kiedykolwiek, a przeciętne dziecko jest mniej sprawne niż jego rówieśnik sprzed 20–30 lat.

Przyczyny spadku kondycji młodzieży:

1. Siedzący tryb życia – według raportu UNICEF (2023) dzieci spędzają ponad 6 godzin dziennie przed ekranem.
2. Zmniejszona spontaniczna aktywność – dziś nawet do szkoły większość dzieci jest dowożona samochodem.
3. Przetworzona żywność – nadmiar cukru, soli, tłuszczów trans i fast foodów prowadzi do szybkiego przybierania na wadze.
4. Brak podstawowej sprawności – wielu młodych ma problem z wykonaniem przysiadu, przewrotu w przód czy wejściem po schodach na trzecie piętro bez zadyszki.
5. Zaburzenia koncentracji i samopoczucia – WHO alarmuje, że u dzieci i nastolatków rośnie odsetek depresji i stanów lękowych, a regularna aktywność mogłaby zmniejszyć to ryzyko nawet o 25–30%.

Dlaczego trening indywidualny połączony z drużynowym jest tak ważny?

W przeszłości codzienna aktywność „na podwórku” wyrównywała braki – dziś musimy świadomie ten ruch planować i uzupełniać.

• Trening drużynowy rozwija współpracę, rywalizację, dyscyplinę i poczucie przynależności.
• Trening indywidualny pozwala nadrobić zaległości w motoryce, wzmocnić słabe punkty, poprawić technikę i zapobiec kontuzjom.

Badania American College of Sports Medicine (2021) pokazują, że dzieci uczestniczące w 2–3 sesjach treningu indywidualnego w tygodniu oprócz zajęć grupowych poprawiają swoją sprawność o 40% szybciej niż te, które ćwiczą tylko w drużynie.

Misja Junior Development

W Junior Development stawiamy na usportowienie naszych zawodników – nie tylko w kontekście wyników sportowych, ale przede wszystkim zdrowia i sprawności na całe życie.
Naszym celem jest:

• nadrobienie braków w motoryce,
• poprawa wydolności, siły, koordynacji,
• kształtowanie zdrowych nawyków ruchowych i żywieniowych,
• budowanie odporności psychicznej i fizycznej.

Bo wiemy, że sprawne dziecko dziś to zdrowy dorosły jutro.

‍

‍
‍